Mission Life #65 15 months!!!!!

Maandag, 21 Mei 2018

Goedemiddag!!

I'm gonna write in Dutch today, because I can't think in English today. Echt erg.

Dus deze week was echt leuk. Ik geniet steeds meer van mijn zending en de mensen die ik ontmoet. We hebben een andere minderactief gevonden! Hij is echt geweldig. We hebben in onze zending iets wat we member information records noemen, van elk lid hebben we hun informatie in ons area book. Zodat we kunnen zien wanneer ze jarig zijn en wanneer ze met ons meekunnen. Het is onze manier om te bedienen. Ook zodat de zendelingen na ons makkelijker de leden kunnen leren kennen. 

We besloten dat ook met hem in te vullen. Hij vertelde over zijn doop. Hij is in 2000 gedoopt. Dus de kerk bestond toen nog niet zolang in Suriname. We spraken ook over God en over hoe hij een God van wonderen is. De laatste tijd deel ik een van mijn ervaringen hoe ik heb gezien dat God een God van wonderen is. Het is mijn broer Jonathan. De dokters zeiden vroeger dat hij nooit zou kunnen lopen en praten. Hij zat in een rolstoel voor een groot deel van zijn jeugd. Maar nu doet hij mee aan hardloopwedstrijden. Hij rent 5 km in 30 minuten (en 8 juni doet hij mee aan de 4 Engelse mijl red.). Ik kan dat niet eens! Dus ik weet dat God een God van wonderen is. Dat bracht echt de Geest. Dus dank je Jo dat je een wonder bent!!! 

Donderdag moesten we even kopietjes maken en bij de copy place kwamen we een vrouw tegen die zuster Campbell en ik hadden gecontacteerd. Ze herinnerde zich ons. Ze had het pamfletje gelezen! Niet geïnteresseerd, maar ze weet onze boodschap tenminste. We nodigden ook A. uit om gedoopt te worden! Ze wil wel, maar ze wilde geen datum accepteren. Ze wil eerst met haar moeder spreken. Daarna hadden we coördinatie met de gemeente zendingsleider in ons nieuwe kerkgebouw. 

Vrijdag hebben we geholpen om alles op z'n plek te zetten. Ik hou echt van mensen dienen. We hadden ook een super goede les met onze familie. Over het Boek van Mormon. Wow ik hou van kinderen  en van het Boek van Mormon. Het was zo leuk om ze te onderwijzen. Ik weet dat het niet mijn woorden waren, maar van de Geest. want ze begrepen het zo goed!

Ik wil nog een andere geestelijke ervaring delen die ik zaterdag had. Ik heb dit ook met mijn zendingspresident gedeeld dus here you go: 

I want to share a personal one I had on Saturday. I woke up and I was so tired and I honestly didn't know if I would be able to go through the day. So I prayed and prayed. I study about Christ every Saturday and I also prepared for an Atonement lesson. I read a poem that's called 'He's been there before'. It's about an elder who is just having a hard time. He is thinking of going home. Then in his dream Jesus appears to him and tells him that he went through the same things. Then at the end Jesus says something like "but there is a difference between me and you. I finished my mission, so you can do that too." I want to finish my mission and I realized that I have to focus more on Christ. And I did! I remembered Him all day and I didn't feel tired anymore!

I know He has been where we have been. Mosiah 3:7 says "Hij zal verzoekingen ondergaan, en lichamelijke pijn, honger, dorst en vermoeidheid". He has felt the tiredness I felt. I know the Atonement is real. It eases my burdens. Christ has changed my life. I know He lives. I know He knows how to help us. He gives us strength. 

Ook wil ik iets delen dat ik met mijn vader deelde.

Gisteren in evangeliebeginselen klas werden we opgedeeld in groepjes en wij zaten met een recent convert van de elders. Ze is van Guyana en ze is zo sterk! Ze kreeg te horen net voor haar doop dat ze uit haar huis gezet zou worden. Haar hele familie is hindoe. Ze woonde in het huis van haar vader en haar vader would kick her out. Ze is 2 weken geleden gedoopt. Afgelopen dinsdag was haar laatste dag en ze had nog geen huis kunnen vinden. Ze ging naar haar zus en lag in een hangmat omdat ze de hele nacht niet had kunnen slapen. Voordat ze ging slapen zei ze een gebed. Ze zei dat ze haar zorgen in Gods handen had gelegd. Toen ze sliep hoorde ze een stem. Iets zei haar om op te staan. Ze was zo moe, dus ze wilde niet opstaan. Toen nog eens en nog eens. Ze stond op. Haar broer was gekomen met een fiets. Ze leende de fiets en ging op weg. Toen kwam ze ergens bij een huis of appartement en zo vond ze haar huis. 

Ik kreeg tranen in mijn ogen. Gewoon om te zien hoeveel geloof zij heeft. Haar zus vroeg haar waarom ze haar heeft laten dopen als het alleen maar moeilijkheden brengt. Maar ze heeft zo'n sterk getuigenis. Echt geweldig. Ik vond het zo geweldig om te horen hoe de Heilige Geest met haar werkt. Dus ik weet dat we vreugde en rust kunnen ervaren door onze problemen in Zijn handen te leggen. Hij heeft controle. 

Ik weet dat wij gesterkt kunnen worden door te bidden. God zal ons helpen door zijn zoon Jezus Christus. Ik getuig dat Jezus Christus de Verlosser van de Wereld is. Hij is het licht. Follow Him and find new life! Ik hou van jullie en ik wil mijn getuigenis met jullie achterlaten in de naam van Jezus Christus amen.

Liefs,
Zuster Spijkerman

ps. We hebben met een jongen uit Nederland gesproken. hij leek op Borkán haha. Super aardig. Hij vroeg waar ik vandaan kwam omdat ik een gek accent heb. Na ons gesprek vroeg mijn collega if I used to sound like that. I said yes and she started laughing and said really? Dus ja be prepared mijn Nederlands is geen echt Nederlands meer haha.... 

oh en we zagen een vogelspin en ik heb een eendenei gegeten